Sałatka Caprese – zrób to jak należy

Niby prosta sałatka Caprese - bardzo popularna jednak by uzyskać prawdziwy smak i ją zrobić jak należy, nie wystarczy posiekać pomidory, poprzekładać serem i polać oliwą. Uwierzcie jest różnica o czym sam się przekonałem. Do sprawdzenia na czym to polega przekonała mnie Agnieszka Mucha, której dzieło jest na zdjęciu i większość uwag jakie przeczytacie. Agnieszka już od jakiegoś czasu jest dobrym duszkiem u mnie i nie szczędzi mi krytyki, za co dziękuję. Przez takie rzeczy się człowiek rozwija, a nie zwija, więc to naprawdę cenne. Ale do rzeczy.
Sałatka pochodzi z Włoch, a dokładnie z regionu Kampania. Jest prosta ponieważ miała odnosić się kolorystyką do barw z flagi narodowej. Czasem genialne rzeczy są proste. Niestety jak to bywa z takimi przepisami, to diabeł tkwi w szczegółach i składniki muszą być odpowiednie, by wydobyć jej wszystkie walory. Tak więc kolejno:
- Pomidory - najlepiej duże, pachnące słońcem, malinowe. Postarajcie się poszukać odpowiednich, a nie bierzcie pierwszych z brzegu do koszyka w markecie. Musi być taki, by się go chciało jeść oczami. Przecież będziecie go wyraźnie widzieć i czuć.
- Mozarella - najlepiej di bufala (z mleka bawolic) - takiego używa Agnieszka i taki jest do kupienia w miejskich sklepach już dość często. Można użyć burraty i od biedy zwykłej, ale nie najtańszej na półce. Ser to drugi najbardziej wyczuwalny składnik, więc nie może być byle jaki.
- Liście bazylii - koniecznie świeże, dorodne i umyte.
- Oliwa - koniecznie z oliwek, dobra extra vergine. Nie stosujemy raczej smakowych, ale fajnie gdyby była aromatyczna i wyraźna w smaku.
Na zdjęciu widzicie jeszcze cebulkę cukrową, co jest odstępstwem od oryginału. jak mówi Agnieszka i tu cytat: "ale to dlatego, że ją uwielbiam, jest krótko, bo tylko do końca lipca, więc dodaje ja do wszystkiego. Ale nie powinno się jej dodawać.". Powinien za to być pieprz, koniecznie świeżo mielony, najlepiej grubo i on zaostrzy ogólnie danie. Jak ktoś lubi, to jak widać nie ma siły i swoją drogą to jeśli zachowacie podstawy, to można sobie czasem coś urozmaicić.

Dziękuję za lekcję włoskiego i za to, że odkryłem tę sałatkę, prostą ale genialną, na nowo. Może i Wy dzięki Agnieszce, doświadczycie tego co ja. Smak lata w pełnej krasie na talerzu.